Milinda

In zijn Halteplaatsen van wijsheid legt Frithjof Schuon de wortels bloot van de impasse waarin de moderne cultuur is terecht gekomen. Deze inmiddels klassieke bundel essays verscheen voor het eerst in 1953 en wijst op het gevaal te bezwijken onder de druk van een dominant wetenschappelijk mens- en wereldbeeld, het kritisch rationalisme en het culturele relativisme, en daardoor niet langer open te staan voor de symbolische kracht van religie.

De essays van Schuon ontvouwen de diepere lagen van de grote wijsheidstradities op een manier die aansluit bij onze natuurlijke behoefte aan intelligente samenhang en begrip. Door een nagenoeg exclusieve nadruk op het ‘geloof’ zijn deze aspecten lange tijd miskend en verwaarloosd. Schuon plaatst klassieke religieuze begrippen (openbaring, geloof, gebed,…) in een kader dat ons in staat stelt de schijnbare tegenstelling van metafysica (rede) en religie (geloof) te verzoenen. Hij maakt de lezer bewust van het feit dat ware religie naast het geloof ook een beroep doet op onze intelligentie en ons gevoel voor schoonheid.